(Τα δυο επάνω τα απέρριψα).

• Οἱ τριάντα τρεῖς ἱστορίες αὐτοῦ τοῦ λευκώματος διαδραματίζονται στὶς καλύτερες ὧρες γιὰ τὰ μυστήρια τῆς ζωῆς… Εἴκοσι ἑφτὰ ἀπ’ αὐτές (οἱ εἴκοσι τρεῖς, μάλιστα, τῆς μιᾶς σελίδας) ἐξελίσσονται «Μετὰ τὰ Μεσάνυχτα», ἐνῶ ἄλλες ἕξι «Ἄλλες Ἱστορίες» φωτίζονται ἀπὸ τὸ πολὺ πιὸ ὕποπτο φῶς τῆς ἐσωτερικῆς νύχτας – μέσα σὲ μιὰν ἀτμόσφαιρα ὄχι καὶ τόσο μακρινὴ δηλαδή. Τὰ θέματα, ὅλα, ἐρωτοτροποῦν μὲ τὴν πιὸ καθημερινὴ ἐπικαιρότητα: τὶς ταπεινότερες ἐμπειρίες τοῦ καθενός μας. Τὸ μάτι ποὺ βλέπει ὡστόσο (ἡ φωνὴ ποὺ διηγεῖται) δὲν συμμερίζεται τὸ σχόλιο τοῦ ἐκφωνητῆ. Αὐτὸ τὸ μάτι (αὐτὴ ἡ φωνή) ἀγαπάει μὲ πάθος τοὺς ἥρωες τῆς νύχτας καὶ τοὺς ἀγκαλιάζει μὲ τὴν αὔρα τῆς ἐρεθιστικότερης ἔγκρισης...............................................ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΜΑΟΣ.